شنیدن رنگی (مطالعه پیرامون حس آمیزی و فرایند ترکیب حواس)

حس‌آمیزی، نوعی پدیدة عصب‌شناختی است که در آن، محرک دریافت شده از طریق یکی از حواس، به طور خودکار، ادراک در حسی دیگر را فعال می‌سازد. نام متداول برای حس‌آمیزی صدا به تصویر، شنیدنِ رنگی است، که به معنای فعال‌سازی رنگ، شکل، و حرکت توسط صدا می‌باشد. هدف از این پژوهش، بازشناسی نقش صدا در آفرینش تجربیات حس‌آمیزانه (البته در افراد عادی و نه به معنای عصب‌شناختی آن) و پاسخ به این پرسش است که صدا چگونه می‌تواند منجر به خلق تجربیات حس‌آمیزانة بصری شود؟ دیگر آن که چه ویژگی‌هایی در فرایند ادراک نهفته است که به ما امکان تجربة ادراکات حس‌آمیزانه را می‌دهد؟ و در نهایت، پاسخ به این پرسش که آیا میان محرک شنیداری و محرک بینایی، ویژگی‌های مشترکی وجود دارد که بتواند منجر به تطبیق آن‌ها با یکدیگر شود؟ این پژوهش حاصل مطالعات کتابخانه‌ای، اسنادی، و همچنین استفاده از منابع اینترنتی معتبر علمی- پژوهشی می‌باشد. ادراک، فرایندی چندحسی است و این ویژگی، نه تنها تجربة ادراکات حس‌آمیزانه را امکان پذیر می‌سازد، بلکه به واسطة ساخت بازنمایی‌های درونیِ چندحسی، امکان تجربه‌ای بصری در مواجهه با محرک شنیداری را نیز فراهم می‌آورد. علاوه بر این، شنوایی و بینایی، دارای ویژگی‌های درون‌حسیِ مشترکی نیز می‌باشند که امکان تطبیق آن‌ دو با یکدیگر را مهیا می‌سازد.